Na een week vol ophef wordt vandaag of morgen de kandidatenlijst van de Partij voor de Vrijheid bekend. Onder kiezers in het Noord-Brabantse dorp Sint-Willebrord, in de gemeente Rucphen, lijkt de steun voor Geert Wilders en zijn partij nauwelijks aangetast. Bij de vorige verkiezingen stemde bijna 40 procent op hem.
Niet dat de bewoners van Sint-Willebrord het vaak en graag over politiek hebben. Dat er deze week weer twee PVV-Kamerleden zijn opgestapt, is de meesten ontgaan. En een beetje teleurgesteld zijn sommigen ook. "We waren voor Wilders vanwege zijn mooie ideeën", vertelt een bezoeker van Het Oude Café, een buurtkroeg. Met zijn naam in de krant wil hij absoluut niet. Andere bewoners van het dorp willen zich ook alleen anoniem uitlaten over hun steun aan de PVV. "Ik denk dat ik nu niet meer op hem zou stemmen", vertelt de dorpeling terwijl hij een shagje draait. "Je kunt je natuurlijk niet helemaal tegen Europa keren, zoals hij doet. Bovendien heeft hij helemaal niets veranderd in dit land. Hier hebben we het best prima hoor. Maar ga maar eens in steden als Utrecht of Amsterdam kijken. Daar kun je als vrouw echt niet met blote armen rondlopen. Ik hoopte dat de PVV het voor hen beter zou maken."
Aan de bar zitten wat buurtgenoten. Die knikken instemmend. Op de toog staan wat flesjes bier. "En neem nou die buitenlanders. Ik heb er op zich niets op tegen, maar ik zie ze toch liever niet, begrijp je? Hier hebben we er geen last van, maar als je de verhalen hoort van de problemen die ze veroorzaken op andere plekken."
Aan die problemen - welke precies wordt niet duidelijk - heeft Wilders in ieder geval niets gedaan, vinden ze. Maar op welke politicus ze dan moeten stemmen in september weten ze ook niet. De barvrouw roept naar een man die achterin het café zit. "Hé! Weet jij wat ze hier verder stemmen?" De man haalt zijn schouders op.
In het buurthuis een paar huizen verderop is de plaatselijke biljartvereniging aan het spelen. De meeste leden hebben geen zin om over politiek te praten. "Niets zeggen hoor", fluistert één van de mannen een ander toe. "Je moet ze niet vertrouwen. Ze verdraaien altijd alles in de krant." Toch wil één van de biljarters zijn verhaal kwijt, alleen anoniem. "Of ik nog Wilders stem? Natuurlijk! Je wil niet weten hoeveel problemen mijn broer uit Rotterdam heeft. Hij is bouwvakker en moet nu langer doorwerken. Dat kan toch niet."
In een kledingzaak verderop zijn wat jongeren te vinden. Die verklaren de politieke voorkeur van hun dorp - zelf stemmen ze op andere partijen - aan een gebrek aan kennis. Sommige dorpelingen zouden alleen op Wilders stemmen omdat ze begrijpen wat hij zegt.
Even later komt de bezoeker van het buurtcafé nog even naar buiten. "Er komt net iemand binnen die iets over politiek weet", schreeuwt hij. "Die moet je maar wat vragen."
De man blijkt een actieve PVV-aanhanger. Iedere verkiezingen plakt de bouwvakker in de ziektewet (ook hij weigert zijn naam te geven) Wilders-posters in het dorp. Hij volgt op de voet wat er in Den Haag gebeurt. "Crisis binnen de PVV? Ben je gek. Dat die twee weg zijn gegaan is alleen maar goed, ze zijn niet te vertrouwen. Reken maar dat de mensen hier in september weer op Wilders stemmen. Waarom? Wat dacht je van de financiële crisis? Dat komt allemaal door Europa. We moeten terug naar de gulden, zoals Wilders wil. Toen hadden we het allemaal beter."