Originally Posted by
Siberian Cold Breeze
The Codex Cumanicus was a linguistic manual for the Cuman language of the Middle Ages, designed to help Catholic missionaries communicate with the Cumans. It is currently housed in the Library of St. Mark, in Venice (Cod. Mar. Lat. DXLIX). Some parts from the Codex's Pater Noster are shown below:
Cuman Language
Bizim atamız kim-szing kökte
Szentlenszing szening ading
Düs-szün szening könglügüng
Necsik-kim dzserde alaj kökte
Bizing ekmegimizni ber bizge büt-bütün künde
Ilt bizing minimizni
Necsik-kim biz ijermiz bizge ötrü kelgenge
Iltme bizni ol dzsamanga
Kutkar bizni ol dzsamannan
Szen barszing bu kücsli bu csin ijgi Tengri, amen.
also :
Atamız kim köktesiñ.
Alğışlı bolsun seniñ atıñ,
kelsin seniñ xanlığıñ,
bolsun seniñ tilemekiñ –
neçikkim kökte, alay [da] yerde.
Kündeki ötmegimizni bizge bugün bergil.
Dağı yazuqlarımıznı bizge boşatqıl
neçik biz boşatırbiz bizge yaman etkenlerge.
Dağı yekniñ sınamaqına bizni quurmağıl.
Basa barça yamandan bizni qutxarğıl. Amen!
Modern Turkish
Bizim atamız ki sensin gökte
Şenlensin senin adın
Hoş olsun senin gönlün
Nasıl ki yerde ve tüm gökte
Bizim ekmeğimizi ver bize bütün günde
İlet bizim aklımızı
Nasıl ki biz boyun eğeriz bize emir gelince
İletme bizi her (tüm) kötülüğe
Kurtar bizi her kötülükten
Sen varsın bu güçte bu yücelikte Tanrım, amin.
Their language, known from a 13th-century trilingual Cumanian-Latin-Persian dictionary, was a form of Turkish and was, until the 14th century, a lingua franca over much of the Eurasian steppes