1
Trajtat e Mbinjeriut- Migjeni.
Nje vegim shpirtnuer n`errsin te paskajshme
ne boten e mjerimit
nje rreze e diellit
me ngrof zemren e ngrime te kesaj bote se varfshme
Shpejt zhduken pranverat ,posi shkumbe e detit
dhe shembet hareja
e stinat e vjetra
pa ngjyra,pa trajta,mjellin fara helmit.
Nana-dhe`vejushe dhe me gjite shitue
na pjell fryte t`egra
na pjell hithra ,ferra
-su gjet burr`i dej andjet me ia zgjue.
Kot e kane sot njerezit ,dhe kot dikojne djersen
Sa qesharak` mbesin
Sa qesharak ` vdesin
nder ethe mundimi per me shijue jeten!
Afrojne buzet te gota ,dojne nje hurm te vetem ...
por pah!bie ne toke gota,
thehet ne mije copa
shuhet drit` e synit ,vdesin njerzit t`etshem.
Shpirt i kryqzuem ,marrzi i vulosun
asht kjo jete njeriu...
(Zgerdhiu,zgerdhiu
deri ne kupe te qielles ,ironi e poshtun!)
Por...po!po!por dic due me thanun
ndoshta ka me ardhun
ndoshta ka me zbardhun
nje agim i pritun ,dit` e parathanun
N`ardhmeni te trashegueme Mbinjeriu vrehet,
ndergjegje pa dyshime
ndergjegje pa trillime
me nje grusht graniti qe kurr nuk do thehet
Nje sfinks i madhenueshem Mbinjeriu i ardheshem
pa zemer,pa ndjenja
syt e tij rrufena-
qarkullojne rreth rruzllit tue synue vranshem
Kohnat e kalueme ne balle te Mbinjeriut
jane gjurma luftimi
jane shenja hidhnimi
-se jete e re lindet me vdekje te njeriut.
Qarkullojne rreth rruzllit tue synue vranshem.
Bookmarks