Aragorn
11-15-2008, 09:12 PM
‘In een democratie bestaat het recht om niet gekwetst te worden niet,’ zei vicepremier Bos maandag 10 november 2008 tijdens een discussie over integratie. Dappere woorden. Democratie gaat echt ergens over en is niet voor mietjes. Maar evident. Een open deur.
En een beetje het omgekeerde van de laffe woorden van onze verheven majesteit in haar kersttoespraak van 2006: ‘Een recht om te beledigen bestaat dan ook niet’. Dit was van de kant van de in kerststemming verkerende vorstin een trap na aan Ayaan Hirsi Ali die kort daarvoor de islamitische dreiging en politieke verguizing in Nederland ontvlucht was om aan de andere kant van de oceaan een veiliger heenkomen te zoeken. Een dichte deur. Voor Ayaan was er geen plaats in Nederland. Wel invoelbaar. Over vierhonderd jaar leren de Nederlandse kinderen in de geschiedenisles wie Ayaan was, zoals ze nu leren wie Willem van Oranje was. En over Willem van Oranje leren ze dan nog steeds. Maar over Beatrix leren ze niets.
Op de uitspraak van Bos is in de media nauwelijks reactie te bespeuren. Begrijpelijk. Men is van de man al zo lang gewend dat zodra hij iets roept wat men kan volgen hij een dag later, als hij erachter komt dat hij echt iets gezegd heeft, overtuigend uitlegt dat hij het tegenovergestelde of niets bedoelde. Dit maakt de hoorder lusteloos, de criticus moedeloos. Daarom vraagt nu niemand aan Bos of hij maar niet uit de regering moet stappen. De regering toch die voorstelt om het recht om niet gekwetst te worden in te voeren en daarmee, naar de woorden van de vicepremier, een einde te maken aan de democratie. Nee, dit kwartje valt bij niemand, want hij is Wouter Bos en die vraag je maar niks meer. Maar het blijft toch raadselachtig hoe in het bootje van het kabinet waarin de geit Hirsch Ballin de kool van de democratie opvreet boer Bos zijn kont zó weet te draaien dat het overgeladen vaartuigje geen water maakt en zinkt. Intussen heeft aan de oever de hongerige wolf van de vrijheid van meningsuiting het nakijken. Die mag alleen nog met lange tanden muntthee drinken.
‘Het debat over de integratie mag scherp zijn’. Aldus dezelfde scherpgebekte Wouter Bos tijdens dezelfde discussie. Net zo’n open deur. Zonder scherpte geen debat. Maar hoe diezelfde open deur dicht zat toen de onstuimige welp Ehsan Jami wat al te scherpe tandjes in het gevoelige halal-vlees van de PvdA zette is nog wel bekend. Een dichte open deur. Zo werkt een draaideur.
Wolven zijn er in alle formaten en met alle temperamenten. De grote boze wolf van de vrijheid van meningsuiting is natuurlijk Geert Wilders. ‘Hij staat te boek als degene die de problemen benoemt’. Dit is onmiskenbaar een compliment. Alweer een open deur. Maar bij Bos zit ook deze open deur tegelijkertijd dicht. Hij spreekt het uit alsof dit zelf nou net zo’n probleem is. Het zou op zichzelf prettig zijn dat Bos er dan nu eindelijk een benoemt. Maar bij het benoemen van problemen is het wel van belang dat het om echte problemen gaat. En het echte probleem is hier dat de partij van Bos, de PvdA, zo niet te boek staat. En dat Wilders deze leemte opvult is dan niet een probleem erbij maar een eraf: het is de oplossing van het vorige. Dat doet wel even pijn. Het kwetst, zeg maar.
Er valt een kwartje. Wat zei Bos ook alweer: ‘In een democratie bestaat het recht om niet gekwetst te worden niet.’ Zou hij in plaats van de democratie een compliment te maken, nog zo’n oneigenlijk probleem hebben willen benoemen? Een bezwaar, dat in zijn beleving aan de democratie kleeft, en dat hij wil opheffen? Het begint een beetje te dagen waarom de grote boze geit rustig de kool mag opvreten.
http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=7301
En een beetje het omgekeerde van de laffe woorden van onze verheven majesteit in haar kersttoespraak van 2006: ‘Een recht om te beledigen bestaat dan ook niet’. Dit was van de kant van de in kerststemming verkerende vorstin een trap na aan Ayaan Hirsi Ali die kort daarvoor de islamitische dreiging en politieke verguizing in Nederland ontvlucht was om aan de andere kant van de oceaan een veiliger heenkomen te zoeken. Een dichte deur. Voor Ayaan was er geen plaats in Nederland. Wel invoelbaar. Over vierhonderd jaar leren de Nederlandse kinderen in de geschiedenisles wie Ayaan was, zoals ze nu leren wie Willem van Oranje was. En over Willem van Oranje leren ze dan nog steeds. Maar over Beatrix leren ze niets.
Op de uitspraak van Bos is in de media nauwelijks reactie te bespeuren. Begrijpelijk. Men is van de man al zo lang gewend dat zodra hij iets roept wat men kan volgen hij een dag later, als hij erachter komt dat hij echt iets gezegd heeft, overtuigend uitlegt dat hij het tegenovergestelde of niets bedoelde. Dit maakt de hoorder lusteloos, de criticus moedeloos. Daarom vraagt nu niemand aan Bos of hij maar niet uit de regering moet stappen. De regering toch die voorstelt om het recht om niet gekwetst te worden in te voeren en daarmee, naar de woorden van de vicepremier, een einde te maken aan de democratie. Nee, dit kwartje valt bij niemand, want hij is Wouter Bos en die vraag je maar niks meer. Maar het blijft toch raadselachtig hoe in het bootje van het kabinet waarin de geit Hirsch Ballin de kool van de democratie opvreet boer Bos zijn kont zó weet te draaien dat het overgeladen vaartuigje geen water maakt en zinkt. Intussen heeft aan de oever de hongerige wolf van de vrijheid van meningsuiting het nakijken. Die mag alleen nog met lange tanden muntthee drinken.
‘Het debat over de integratie mag scherp zijn’. Aldus dezelfde scherpgebekte Wouter Bos tijdens dezelfde discussie. Net zo’n open deur. Zonder scherpte geen debat. Maar hoe diezelfde open deur dicht zat toen de onstuimige welp Ehsan Jami wat al te scherpe tandjes in het gevoelige halal-vlees van de PvdA zette is nog wel bekend. Een dichte open deur. Zo werkt een draaideur.
Wolven zijn er in alle formaten en met alle temperamenten. De grote boze wolf van de vrijheid van meningsuiting is natuurlijk Geert Wilders. ‘Hij staat te boek als degene die de problemen benoemt’. Dit is onmiskenbaar een compliment. Alweer een open deur. Maar bij Bos zit ook deze open deur tegelijkertijd dicht. Hij spreekt het uit alsof dit zelf nou net zo’n probleem is. Het zou op zichzelf prettig zijn dat Bos er dan nu eindelijk een benoemt. Maar bij het benoemen van problemen is het wel van belang dat het om echte problemen gaat. En het echte probleem is hier dat de partij van Bos, de PvdA, zo niet te boek staat. En dat Wilders deze leemte opvult is dan niet een probleem erbij maar een eraf: het is de oplossing van het vorige. Dat doet wel even pijn. Het kwetst, zeg maar.
Er valt een kwartje. Wat zei Bos ook alweer: ‘In een democratie bestaat het recht om niet gekwetst te worden niet.’ Zou hij in plaats van de democratie een compliment te maken, nog zo’n oneigenlijk probleem hebben willen benoemen? Een bezwaar, dat in zijn beleving aan de democratie kleeft, en dat hij wil opheffen? Het begint een beetje te dagen waarom de grote boze geit rustig de kool mag opvreten.
http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=7301