Ons erfgoed en Identiteit...

[MarcvSS]

Het Germaans Asatru Verbond viert ons unieke volksgeloof, en in de huidige maatschappij is het bestaan ervan zeker het vieren waard. Het toont namelijk aan dat, tegen alle verwachtingen in, ons Heilige Geloof nooit is uitgestorven.

Om te overleven en succes te hebben moeten we in staat zijn om voor onszelf op te komen, omdat niemand voor ons op zal komen. Maar dat is de manier van de Noordse Volken. Wij overleefden en hadden succes zonder hulp behalve van onszelf en de Goden. Toen de oogsten van onze voorouders slecht waren en honger heerste waren er geen vreemdelingen die een inzamel actie of iets dergelijks organiseerden. Zo was het in alle leefgebieden – onze voorouders werden steeds bedreigd door vernietiging.

Vandaag de dag zijn we misschien materieel beter voorzien, maar opnieuw staat ons Volk op the punt van uitsterven. In een eeuw tijd is ons percentage op de wereldbevolking rap gedaald tot onder de 10%. Onze thuislanden hebben grote en snel uitbreidende populaties vreemdelingen, vreemdelingen bezitten onze “weelde” en hebben grote invloed op onze zogenaamde “leiders”. Maar toch gloeit er in deze donkere tijden nog steeds het heilige licht van ons Geloof. Een terugkeer naar ons Voorouderlijk Geloof is een belofte van overleving, en om dit te bereiken moeten we op onszelf kunnen bouwen; we moeten toegewijd en sterk zijn. Bedenk je dat onze religie een levend geloof is: geen enkele hoeveelheid academische kennis (hoe belangrijk ook) kan tippen aan de ervaringen van iemand die Odinisme leeft en beleeft. Odinisme, de spirituele erfenis van ons volk, ons geboorterecht.

Het is inspirerend om te zien hoe ons volk in verschillende landen op Midgard weer gebruik maakt van dit geboorterecht.
Het Germaan Asatru Verbond moedigt het uitoefenen van alle positieve dingen in onze religie aan, en er zijn veel positieve dingen. Een van de meest belandrijke is het uitoefenen van de Blots, waarbij men zeer bewust samen met onze vrienden Odinisten kunnen zijn om de Goden te eren. De Blots zijn de verering van onze Goden door hun Volk, en een zegening voor hun Volk door de Goden. Tijdens de uitvoering van iedere Blot bevestigen we ons verleden, heden, en continue biologische en spirituele band met onze Voorouders, Landen en Goden. Wij, Het Germaans Asatru Verbond, zijn een manifestatie van die band.

Odinisme geeft ons onze identiteit, en een identiteit is vitaal voor een individu en voor een ras. Veel van de hedendaagse problemen, persoonlijk, nationaal en globaal, komen voort uit een verlies van identiteit. We bevinden ons in een onnatuurlijke situatie, want het is sociaal geaccepteerd en wenselijk dat alle andere etnische groepen trots zijn op hun cultuur en erfenis, maar hetzelfde geldt niet voor ons.

Er wordt een onderdrukkende houding aangenomen door de gevestigde autoriteit, en draconische wetten worden erdoor gedrukt, om te verzekeren dat de gebruiken van vreemdelingen worden beschermd, gerespecteerd en aangemoedigd. Maar ons wordt geleerd dat wij onze eigen cultuur moeten bagatelliseren en vergeten. Wij worden constant gedwongen om ons schuldig te voelen over ons succes, en ons te schamen voor ons erfgoed. De kwaliteiten van andere volken worden verheerlijkt, maar onze eigen kwaliteiten worden de grond in getrapt.

Deze perverse en verduivelde indoctrinatie vindt men op ieder niveau, van goedkope soapseries tot aan academische werken. Maar om te overleven en succes te hebben moeten we onze identiteit behouden, en er is niets anders wat ons een betere eigen identiteit kan verschaffen dan de natuurlijke religie van ons volk. Want een oorspronkelijk geloof is de som van een Volk – wat het was, wat het is en wat het kan zijn.

Het verlies of vervagen van onze identiteit was onafwendbaar vanaf het moment dat de mensen zich lieten bekeren door een geloof wat niet het eigen was. Een geloof wat ons leerde dat een vreemde God de enige God was, en dat een vreemd volk uitverkoren was. Een geloof wat het leven en de Aarde veracht, een geloof dat ons vertelde dat we ons allemaal schuldig maakten aan een vreselijke leugen. Een geloof wat de goddelijkheid uit de natuur verdreef.

Het was toen ons Volk, dat zich meer dan anderen liet inlijven door dit vreemde geloof. En omdat wij de wereld meer beïnvloed hebben dan andere volken, is het kwaad wat we hiermee hebben gedaan wereldwijd verspreid.
We weten dat ieder Volk (en daarom de Wereld) beter af is als ze hun eigen manier van leven hebben. Voor de Japanners is dat Shinto, voor de Indiërs is het Hinduïsme, en voor ons Volk is dat Odinisme. Het laat ons ware karakter en onze inspiratie zien.

©2003 The Odinic Rite

Vertaling en Nederlandse bewerking in opdracht van het Germaans Asatru Verbond
©2005

[MarcvSS]

Odinisme is geen rigide en dogmatische religie. Er bestaan veel interpretaties van ons geloof die naast elkaar bestaan, maar allen moeten zij herkenbare overeenkomsten hebben, want anders gaat onze identiteit verloren.

Odinisme is een levende religie, het evolueert maar tegelijkertijd behoudt het de tijdloze spirituele essentie van ons Volk. Het is een manier van leven, een viering van het leven. het is te groot om gevangen te worden in woorden alleen, maar simpel genoeg om in jezelf te voelen. En deze intuïtieve wijsheid moeten we uitdragen in ons dagelijks doen en laten. Odinisme is het houden van een familie, het geven en ontvangen van gastvrijheid. Het is loyaliteit. Het is het verlangen om een eerlijk en eerbaar leven te leven. Het is miljoenen dingen te gelijk, en HET IS VAN ONS! het biedt een fundament voor onze identiteit en verschaft ons vrijheid.

Vandaag de dag verwarren velen vrijheid met gebrek aan verantwoordelijkheid. Ze zullen zeggen: “Ik wil vrij zijn: geen regels, geen geboden, geen discipline!” Dit idee is absurd, het is onzin gepredikt door de idioten, de perverselingen en de pretentieuzen. Het is een leugen van de uitbuiter. We zijn niet te scheiden van de natuur, van de schepping. Niets is dat, en de natuur heeft onwrikbare wetten. Sommige mensen houden hier niet van, maar het is een van de feiten van het bestaan, en het Odinisme accepteert dat.

De natuur zit vol met diversiteit, en ons geloof weerspiegelt en respecteert dit. Ons eigen Volk is altijd individualistisch geweest, en dit wordt ook weerspiegeld in het Odinisme. Er is plaats in ons geloof voor andere meningen en opvattingen. Dit is goed en gezond, maar er is nog steeds die schijnbare paradox:“Om vrij te zijn en te blijven, moet men ook verantwoordelijkheid dragen, want ieder individu is deel van het geheel.”

Als individuen zijn we een onderdeel van het Volk. Het Volk helpen is jezelf helpen, en onze persoonlijke toekomst is onderdeel van de toekomst van ons Volk. Als Odinisten dienen we het Volk en ook onszelf: als ons Volk vrij is, is het individu ook vrij. Als een individu zich scheidt van zijn ras verliest hij zijn erfgoed omdat hij het erfgoed van zijn Volk verliest. Hij wordt uitgestoten, afgesneden van verleden en toekomst en zonder identiteit in het heden. Het verdedigen van de identiteit van je Volk staat gelijk met het verdedigen van je eigen identiteit.

Een uitwaartse uitdrukking van deze waarheid is de structuur van het Germaans Asatru Verbond. Het GAV doet niet zijn best om individualiteit af te breken, maar het biedt mogelijkheden om het uit te dragen, en dit is goed voor iedereen. Ten eerste hebben we individuele leerlingen, die als ze genoeg toegewijd zijn, opgenomen worden in Odins Heilige Natie. Dit is een serieuze en verbindende eed die afgelegd wordt voor Goden en mensen. Een paar mensen zullen dit misschien niet serieus nemen in dit tijdperk van fast food, loos entertainment en vervluchtigende normen en waarden. Het maakt niet uit of zulke mensen in welvaart leven, uiteindelijk schaden ze zichzelf spiritueel en verwijderen ze zich van de Ziel van het Volk, de Goden en hun eigenwaarde.

Een individu, Leerling of Ingewijde, kan een lid worden van een Hart. Dit geeft de persoon de kans om te groeien binnen een ondersteunende gemeenschap. Ieder lid ondersteunt het Hart. Iedere Hart, als geheel, zal zijn eigen identiteit ontwikkelen binnen het geheel van de GAV. Sommigen zetten zich in voor het ontwikkelen van esoterische aspecten, sommigen doen dit op cultureel gebied, anderen op praktisch gebied. Er zijn zelfs groepen die selecteren op gemeenschappelijke interesses. Ons geloof heeft vele facetten. Harten komen samen voor gemeenschappelijke activiteiten zoals festivals, kampeertochten en vergaderingen.

Onze structuur biedt een solide steun om op te bouwen. Het zou een cirkel van loyaliteit moeten zijn, en onze unieke identiteit moeten verzekeren.

©2003 The Odinic Rite

Nederlandse vertaling en bewerking in opdracht van het Germaan Asatru Verbond ©2005

[MarcvSS]

Dit is een belangrijke tijd voor onze beweging, een van die tijden met extra potentiaal waarin we onze reserves kunnen gebruiken voor groei.

Toen ons geloof werd verdrongen door het vreemde geloof van de Levant en haar laatste uitwas, materialisme, hielden onze Goden niet op te bestaan. Onze mensen herkenden hen gewoon niet langer. Ondanks dat ze bedekt waren onder lagen van vergif, bleven de wortels van ons geloof sterk. Onze Goden spraken nog steeds met ons, maar ons Volk wist niet waar die stemmen vandaan kwamen. Zij die ze accepteerden als het geluid van de Goddelijke Kracht wisten alleen maar van de vreemde God, en veel dat Odinistisch was werd toegeschreven aan het Christendom. Velen spreken van Christelijke zeden en moraal terwijl de meesten niets te maken hebben met het Christendom. Het zijn de simpele zedenregels die zich voordoen in iedere beschaafde cultuur.

Veel grote avonturen en grote voorbeelden van beschaving zijn toegeschreven aan Christelijke inspiratie, maar het was niet de stem van de Judeo/Christelijke God die het bloed en de ziel van ons Volk in beweging bracht. Zij die de God van de Bijbel afwezen, beschouwden de inspiratie en vooruitgang als iets puur menselijks. Maar onze Goden bleven tot ons spreken.

Nu zien we dat mensen weer opnieuw op zoek zijn naar de stemmen van de Goden, en velen zijn in de war. Eeuwen van propaganda en onderdrukking zijn niet makkelijk af te schudden en voor velen is de identiteit van ons Volk gehuld in nevelen. Er zullen mensen zijn die de ene vreemde godheid verwerpen, om vervolgens weer een andere vreemde godheid te vereren. Zij zullen roepen dat een religie op zijn mooist is als zij bedreven wordt door haar eigen volk, terwijl ze zichzelf op hetzelfde moment bezighouden met allerlei vreemde religieuze systemen. Ze verwisselen vaker van religie dan van kleding: de ene week Egyptisch, de andere week Zwart Afrikaans- iedere vorm van godheid of magie die ze maar kunnen vinden…behalve hun eigen. Hoe is dit gekomen? Waarom zeggen sommigen dat voorouderlijke monumenten heilig zijn en behouden moeten worden, als ze de bloedlijn van de voorouders niet met hetzelfde respect behandelen.

Sommige van deze mensen zijn gewoon zwak, sommigen pervers, maar velen kennen simpelweg hun identiteit niet, of ze hebben van de maatschappij geleerd om zich ervoor te schamen. Ze horen nog steeds de stemmen van de Goden, maar ze kunnen hun bron niet vinden. Ze zijn de weg kwijt, en de wegwijzers zijn verborgen.

Een deel van onze taak is het begeleiden van deze verlorenen, en ze terughelpen op het pas van hun natuurlijke geloof. Odinisme geeft ons onze eigen identiteit. Het is compleet, heeft zijn geschiedenis, zijn mythologie, folklore en magie, en een normen- en waardensysteem, maar veel mensen vinden dit een moeilijke weg omdat Odinisme erkent dat het leven en de natuur niet alleen maar bestaan uit goede zaken. De waarheid doet soms pijn. Odinisten accepteren de verantwoordelijkheid voor hun eigen acties, en dit is het tegenovergestelde van alle huidige moraal in dit tijdperk van afbraak. We zouden kunnen doorgaan met deze praktijken, maar daardoor zouden we ophouden Odinst te zijn.

Zo verdedigen we ons oude geloof, en zien we haar verse loot weer ontspruiten tussen het onkruid. Tegelijkertijd een bron van vreugde en een reden voor angst. Het raakt het hart van iedere pure man en vrouw om deze mooie en pure loot te zien, want het is een prachtig en heilig ding. Het is het bewijs voor onze band met het verleden, een teken van schoonheid in een lelijke tijd, een belofte van een heldere en nobele toekomst – het is heilig.

Maar nu dat het opgekomen is uit de grond is het blootgesteld aan alle gevaren die ons willen scheiden van ons verleden, schoonheid willen uitbuiten en vernietigen en hoop willen verstikken. Het moet gevoed en beschermd worden, of anders wordt het verpletterd en verdraaid, maar we moeten ook oppassen dat we het niet verstikken en haar groei tegenhouden. Het is onze verantwoordelijkheid dat de loot sterk en gezond wordt, en dit zijn gevaarlijke tijden!

Er zijn mensen die ons Volk willen weerhouden van de weg terug naar onze natuurlijke religie. Er is de apathie die heerst bij veel mensen in ons volk; er is de verwarring van hen die zoeken, maar met ongeopende ogen. Er zijn sommigen die beweren Odinist te zijn, maar die de moed missen om voorwaarts te gaan. Dan zijn er nog de meelopers, de inadequaten, de egoïstische, de perversen, de ondermijners en misleiders.

We moeten leren van onze fouten uit het verleden, en de schisma's vermijden die onze mensen door de jaren heen hebben gekweld. De gedreven en georganiseerde Christenen hebben een sterke en beweeglijke, maar toch versnipperde samenleving gedomineerd en uitgeroeid. Dit mag nooit meer gebeuren. We moeten ons verenigen. We moeten verenigd zijn, tienduizend stemmen die door elkaar heen schreeuwen zijn maar een horde. Honderd die in gelijkstemmig schreeuwen zijn een dynamische kracht. Wij zijn de frontlinie, wij effenen het pad, blij om te weten dat WIJ diegenen zijn die een toekomst maken voor ons GELOOF, VOLK en FAMILIE!

©2003 The Odinic Rite

Vertaling en Nederlandse bewerking in opdracht van het Germaans Asatru Verbond
©2005

©2003 The Odinic Rite
Nederlandse vertaling en bewerking in opdracht van het Germaan Asatru Verbond ©2005

[sioned]

De vrouwelijke identiteit in het heidendom

Vandaag de dag zijn er veel vrouwen die zichzelf trachten te bevrijden uit een positie van tweederangsburgers. Hoewel vrouwen mogen streven naar zaken op politiek en sociaal gebied toch zullen ze in vele vallen nog beknot worden. Het feit dat de vrouw in deze situatie terecht gekomen is kan men toeschrijven aan de grote monotheïstische religies, vooral degenen die gebaseerd zijn op het oude testament (christendom, jodendom en islam). Deze religies zijn niet volkomen anti-vrouwelijk, maar er is een sterke tendens die de vrouw minderwaardig maakt tegenover de man.

De vrouw in de religie
Tot in de zesde eeuw bestond er een serieuze twijfel of vrouwen wel een ziel hadden. God had tenslotte een ziel in Adam geplant, maar niet in Eva. In Genesis kan men lezen:
"De man kwam niet voort uit een vrouw, nee, de vrouw kwam voort uit de man; en de man was niet geschapen omwille van de vrouw, maar de vrouw was geschapen omwille van de man."
Het moet hard zijn voor een vrouw om haar hart en ziel in een religie te storten die haar minder als een mens beschouwt.

Als men dit vergelijkt met de heidense religies en vooral in de voor- christelijke religies van Skandinavië, dan ziet men dat mannen en vrouwen gelijke exspressies van goddelijkheid vertoonden. De man was een weerspiegeling van de mannelijke godheid, de vrouw van de grote en heilige godin.

In het Germaanse scheppingsverhaal worden man en vrouw uit twee verschillende boomstammen gecreëerd die een complementair paar vormen en waarbij de één niet ondergeschikt is aan de andere. Het religieuze is in evenwicht. In de Proza Edda zegt Wotan dat de godinnen niet minder heilig zijn dan de goden.

Over de Noorse godinnen is echter veel informatie verloren gegaan. Van velen blijft enkel de naam over of komen ze in mythen van andere goden voor. Dit wil echter niet zeggen dat ze niet aanbeden werden.

In de Germaanse religie, in tegenstelling tot monotheïstische godsdiensten, had de vrouw een welomschreven taak. Volvas deden aan magie en waarzeggerij. Volvas hadden een staf en droegen kledij gemaakt van dierenhuiden en veren. Het Edda-gedicht "Voluspá" wordt verteld door een volva. De volva ziet alles, van de schepping tot de allesverwoestende Ragnarök en het heroprijzen van de nieuw wereld uit de oude. Er waren ook Seidkona's die seid beoefenden, een magische praktijk die nauw verwant is met het sjamanisme. In het oud-Engels noemt men deze vrouwen Haegtessa, wat in het Nederlands hagedis betekent. De hagedis wordt al eeuwen geassocieerd met vrouwelijk magie en hekserij. De hagedis, die lid is van de reptielenfamilie, doet denken aan slangen die de verborgen vrouwelijke wijsheid symboliseren. In Nederland bevindt zich de stad Den Haag, die een restant is van deze associatie: het gebied was vroeger ook bekend als een centrum van vrouwelijk magie.

Seid werd ten gunste van de gemeenschap gebruikt. Het gaf antwoorden in verband met het huwelijk, liefde en voedsel. Er was ook een duistere kant aan verbonden: zo kon seid ziekte en dood veroorzaken. Voor mannen was het oneervol zich met seid in te laten.
Deze Seidkona's hadden een hoog aanzien. Ze werden vaak geraadpleegd bij geschilpunten en had een belangrijke stem bij oorlogsvergaderingen. Hun raad en oordeel werden dan ook hoog gewaardeerd, want de Germanen hechten veel waarde aan de natuurlijke psychische bekwaamheden van vrouwen.

De bekendste van deze vrouwen was Veleda. In de geschriften van Tacitus werd ze als heilig beschouwd. Ze leefde in een hoge toren en had enkel kontakt met anderen via tussenpersonen. Deze tussenpersonen waren waarschijnlijk vrouwelijke verwanten die haar zouden opvolgen. Veleda eindigde als gevangene bij de Romeinen. Nochtans genoot ze een zekere eerbied, want in plaats van als slaaf verkocht te worden - wat dikwijls het geval was met oorlogsgevangenen - werd ze aangesteld als priesteres in de tempel van Vesta. Deze priesteressen waren toegewijd aan de goden, alhoewel ze niet toebehoorden aan een man, wat niet wil zeggen dat ze maagden waren in de "moderne" betekenis van het woord. De heidense Romeinen hadden maagden om voor de vuren van Vesta te zorgen. Veleda zelf was een maagd, zoals ze bij naam genoemd werd in een Grieks satirisch gedicht. Veleda's reputatie en het respect dat ze genoot was het resultaat van haar paranormale begaafdheden.

In de tiende eeuw in Noorwegen werden, onder de regering van Olaf Tryggvason die het christendom daar met geweld introduseerde, volva's, vala's en andere levend verbrand als ze weigerden zich te bekeren tot het christendom. In latere sagen zoals de Eyrbiggja Saga vindt men het doden van vrouwelijke magiërs terug, ze werden veroordeeld wegens hekserij. Degenen die hiervoor verantwoordelijk waren, waren geen christenen maar patriarchale heidenen.


De vrouw in de maatschappij
In tegenstelling tot wat wij op televisie kunnen zien of wat wij op school leren over "de onattente ruwe Germaanse barbaren die hun vrouwen als stomme seksobjekten zagen", had de vrouw evenwel een belangrijke rol in de Germaanse maatschappij. Volgens Tacitus hadden man en vrouw een grote eerbied voor elkaar. Het huwelijk werd door de familie geregeld maar de bruid moest uiteindelijk haar toestemming geven. Man en vrouw hadden hun eigen specifieke taken. De vrouw onderwees de kinderen betreffende hun afkomst en ze hield ook de tradities in stand. Ze hielden zich ook bezig met het vervaardigen van kleding en het bereiden van maaltijden. Het huishouden was haar privé-domein en ze regelde dit onvoorwaardelijk. De sleutels die ze steeds rond haar middel droeg stond symbool voor haar huishoudelijke autoriteit. Een vrouw kon zich uit eigen wil uit de echt laten scheiden. Ze had haar rechten en had invloed tijdens rechtszaken. Indien haar man overleed was zij erfgename.

Heden ten dage putten we uit oude mythen en sagen om zo tot de kern van de religie van onze voorouders te komen. De reconstruktie is nog niet perfect omdat er zoveel verloren gegaan is. Sommige vrouwen staan sceptisch tegenover het heidendom omdat ze denken dat het heidendom chauvinistisch, macho en voornamelijk een mannenreligie is. Natuurlijk zal het heidendom mannelijk georiënteerd blijven als er enkel mannen deel van uitmaken. Mannen kunnen niet iets dat vrouwelijk georiënteerd is creëren. Vrouwen zijn de weerspiegeling van de godinnen, zij weten wat de religieuze erfenis is, daarom is het nodig dat ze samen komen om deze verloren paden te ontdekken. De vrouwen hebben de kans om te herontdekken wat verloren gegaan is en de religie helpen groeien en terug eigen te maken.

Bron: Vlaams Heidens Front