Sven Hulleman en Önder Kaya over de Turkse politiek in Noord-Irak. Het is 1923 en we tekenen het Verdrag van Lausanne, aangaande de Eerste Wereldoorlog. Alleen met de geslaagde afloop van de Onafhankelijkheidsoorlog (1919-1922) wisten Mustafa Kemal Ataturk en de zijnen bij de geallieerden grote concessies af te dwingen ten opzichte van het (niet-geratificeerde) Verdrag van Sèvres (1920). De geplande Koerdische onafhankelijke staat verdween in het niets, citeert Sven Hulleman een artikel van De Volkskrant uit 2003. Kaya betwist de woordkeuze van De Volkskrant en vertelt over de Turkse kijk op de zaak. Het Verdrag van Lausanne voorzag niet in het lot van het olierijke gebied van Mosoel, dat later bezegeld zou worden met de oprichting van de staat Irak, waarop het Verdrag van Ankara (1926) volgde. Hulleman vraagt wat er zal gebeuren als Irak implodeert. Vervalt daarmee ook het Verdrag van Ankara? Ligt het olierijke noorden van Irak dan voor de Turken voor het grijpen?