1
I totally agreed with this.Είμαστε λαός κοντόφθαλμος και αυτή είναι η πραγματική αιτία της κρίσης που περνάμε. Δεν ξέρω τι συμβαίνει σε άλλες χώρες και τη νοοτροπία των ανθρώπων εκεί, καθώς δεν έχω ζήσει στο εξωτερικό. Ο μόνος τρόπος να μάθεις τη νοοτροπία ενός λαού είναι να είσαι γέννημα- θρέμμα του και να έχεις μια στοιχειώδη μόρφωση και αντίληψη.
Και τι δεν ακούσαμε τα τελευταία χρόνια από πολιτικούς, δημοσιογράφους, μέσα ενημέρωσης, social media και συμπολίτες μας, όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση. «Η ανάπτυξη» έλεγαν, «θα έρθει μόνο όταν πιάσουμε πρώτα πάτο». Όταν το άκουσα για πρώτη φορά αυτό, η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε σαν ιδέα, γιατί είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και ελπίζω ότι κάποια στιγμή η Ελλάδα θα βρεθεί στη θέση που της αξίζει. Είμαι όμως και ρεαλιστής και βλέπω με το πέρασμα του χρόνου ότι ίσως το βαρέλι στην περίπτωσή μας δεν έχει πάτο. Αρχίζω και φοβάμαι ότι είμαστε εξαίρεση σε αυτόν το γενικό κανόνα. Να εξηγήσω σε αυτό το σημείο ότι η σκέψη μου για μια καλύτερη Ελλάδα συνάδει με εικόνες που έχω από πετυχημένους Έλληνες (κυρίως του παρελθόντος) ή γεγονότα της ιστορίας μας που με κάνουν να νιώθω όχι τόσο υπερηφάνεια, όσο ενθουσιασμό. Αυτή η εικόνα όμως που έχω στο μυαλό μου για την Ελλάδα είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου με την εικόνα που πραγματικά έχουμε σαν χώρα.
Η εικόνα της Ελλάδας και κάθε χώρας είναι οι άνθρωποί της. Αν ζεις στην Ελλάδα και προσπαθείς καθημερινά για το καλύτερο, απογοητεύεσαι με την κατάσταση που επικρατεί. Αν έχεις λίγη εμπειρία, βέβαια, δεν έχεις πολλές προσδοκίες και δεν απογοητεύεσαι. Αλλά για σκεφτείτε λίγο. Τί άνθρωποι είμαστε; Τί πρεσβεύουμε; Ποιοι είναι οι στόχοι μας και η ζωή που θέλουμε να ζήσουμε;
Καταρχάς η εικόνα που έχουν έξω για εμάς είναι ότι είμαστε ένας λαός με μεσογειακό ταμπεραμέντο, έξυπνος και εφευρετικός, αλλά ιδιαίτερα τεμπέλης και κακομαθημένος. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ χειρότερη. Αν είσαι Έλληνας βλέπεις γύρω σου αρκετούς νέους οι οποίοι δεν έχουν αυτογνωσία ούτε στοιχειώδη παιδεία, αλληλοσεβασμό, αλληλεγγύη. Παραδείγματα πολλά. Φανατικός οπαδισμός και χουλιγκανισμοί σε αθλητισμό και πολιτικά φρονήματα; Γλέντια και καταχρήσεις χωρίς όρια; Έλλειψη σοβαρής ενασχόλησης με τις σπουδές τους, δηλαδή τον εαυτό τους; Και όλα αυτά χωρίς να σκέφτονται πως υποσκάπτουν το μέλλον τους.
Ύστερα, στρέφεσαι σε πιο μεγάλες ηλικίες που θεωρητικά έχουν μεγαλύτερη εμπειρία και ωριμότητα και βλέπεις πολλούς ανθρώπους που δε νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους ή την κοινωνία. Και αυτό φαίνεται στην καθημερινότητά τους ακόμα και στην οδική τους συμπεριφορά. Άνθρωποι που λένε τη γνώμη τους χωρίς να είναι καλά διαβασμένοι, που ψήφισαν και ξαναψήφισαν τους ίδιους πολιτικούς. Γενιές ολόκληρες που τις «πλάνεψαν» καμιά δεκαριά πολιτικά πρόσωπα και τις «πλανεύουν» ακόμα, γιατί από τα λάθη δεν μαθαίνουμε και η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Και εκεί που είσαι βυθισμένος στο σκοτάδι βλέπεις και ανθρώπους μορφωμένους, που έχουν όραμα και εκπέμπουν φως μέσα σε όλο αυτό το κλίμα. Που δουλεύουν νυχθημερόν σε όλη τους τη ζωή και κανείς δεν τους το αναγνωρίζει, σε μια χώρα που τους ανθρώπους που αξίζουν τους χλευάζει και τους εξορίζει, ενώ υποδέχεται «μετά βαΐων και κλάδων» τους απατεώνες. Αυτοί που βλέπουν στην Ελλάδα είναι λίγοι. Αυτοί που δεν βλέπουν είναι πολλοί.
Η εικόνα μια χώρας είναι ο λαός της. Η κρίση μια χώρας είναι τα ελαττώματα και τα λάθη του λαού της. Η καταδίκη μια χώρας είναι η νοοτροπία του λαού της και η άρνηση για αλλαγή. Η Ελλάδα μας θα είναι πάντα το ταλέντο που δε δούλεψε, δεν προσπάθησε και έμεινε αιώνιο ταλέντο! Ο μόνος τρόπος να αλλάξει είναι ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί να αλλάξουν και να γίνουν σωστά παραδείγματα.
Η σημερινή κατάσταση στην χώρα μοιάζει με τη δίνη μιας μαύρης τρύπας, η οποία καταπίνει κάθε μορφή ζωής και ύλης. Βαθιά μέσα μου όμως πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα, αν γίνει μια μεγάλη προσπάθεια από όλους να αλλάξουμε νοοτροπία. Ο μεγαλύτερος εν ζωή φυσικός Stephen Hawking, σε μια σχετικά πρόσφατη ομιλία που έκανε για την νέα του ανακάλυψη για τις μαύρες τρύπες, είπε: «Το μήνυμα αυτής εδώ της διάλεξης είναι ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι τόσο μαύρες όσο φαντάζουν. Δεν πρόκειται για αιώνιες φυλακές, όπως νομίζαμε κάποτε. Αντικείμενα μπορούν να βγουν από αυτές ακόμη και να αναδυθούν σε άλλα σύμπαντα. Επομένως, εάν αισθάνεστε ότι βρίσκεστε σε μία μαύρη τρύπα, μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια γιατί υπάρχει έξοδος διαφυγής». Άραγε εμείς μπορούμε;
https://www.upatras.gr/el/node/6900
Bookmarks