Η εγκατάσταση προσφύγων στη Μακεδονία

[Renekton]

Τα επίσημα απογραφικά στοιχεία που αφορούν τους πρόσφυγες της περιόδου 1912-1924 χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στους πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα πριν και μετά την Μικρασιατική Καταστροφή (αρχές Σεπτεμβρίου 1922).

Ας σημειωθεί ότι ως πρόσφυγες καταμετρούνται και τα παιδιά των προσφύγων που γεννήθηκαν στην Ελλάδα.

Ο συνολικός αριθμός των προσφύγων κατά την απογραφή του 1928 ήταν 1.221.849 άτομα (589.418 ή 48,24% άρρενες και 632.431 ή 51,76% θήλεις). Ως προς τον πραγματικό πληθυσμό της χώρας, που ανερχόταν σε 6.204.684 άτομα, οι πρόσφυγες αποτελούσαν το 19,68% του συνόλου.

Οι πρόσφυγες που ήρθαν πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή ήταν 151.892 (79.601 ή 52,41% άρρενες και 72.291 ή 47,59% θήλεις). Οι πρόσφυγες που ήρθαν μετά την Μικρασιατική Καταστροφή ήταν 1.069.957 (509.817 ή 47,65% άρρενες και 560.140 ή 52,35% θήλεις). Φαίνεται δηλαδή πως στους πρόσφυγες της πρώτης κατηγορίας, οι άντρες είναι περισσότεροι από τις γυναίκες. Το αντίθετο συμβαίνει στη δεύτερη κατηγορία. Οι προ της Μικρασιατικής Καταστροφής πρόσφυγες αποτελούσαν το 12,43% του προσφυγικού πληθυσμού.



Ως προς τη χώρα (περιοχή) προέλευσης, οι πρόσφυγες είχαν έρθει:

Από τη Μικρά Ασία 626.954 (293.086 άρρενες και 333.868 θήλεις). Από αυτούς, 37.728 (19.777 άρρενες και 17.951 θήλεις) ήρθαν πριν και 589.226 (273.309 άρρενες και 315.917 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από τη Θράκη 256.635 (126.837 άρρενες και 129.798 θήλεις). Από αυτούς, 27.057 (14.155 άρρενες και 12.902 θήλεις) ήρθαν πριν και 229.578 (112.682 άρρενες και 116.896 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από τον Πόντο 182.169 (88.271 άρρενες και 93.898 θήλεις). Από αυτούς, 17.528 (8.979 άρρενες και 8.549 θήλεις) ήρθαν πριν και 164.641 (79.292 άρρενες και 85.349 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από τη Βουλγαρία 49.027 (25.070 άρρενες και 23.957 θήλεις). Από αυτούς, 20.977 (10.860 άρρενες και 10.117 θήλεις) ήρθαν πριν και 28.050 (14.210 άρρενες και 13.840 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από τον Καύκασο 47.091 (24.410 άρρενες και 22.681 θήλεις). Από αυτούς, 32.421 (17.003 άρρενες και 15.418 θήλεις) ήρθαν πριν και 14.670 (7.407 άρρενες και 7.263 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από την Κωνσταντινούπολη 38.458 (20.234 άρρενες και 18.224 θήλεις). Από αυτούς, 4.019 (2.449 άρρενες και 1.660 θήλεις) ήρθαν πριν και 34.349 (17.785 άρρενες και 16.564 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από τη Ρωσία 11.435 (6.359 άρρενες και 5.076 θήλεις). Από αυτούς, 5.214 (2.828 άρρενες και 2.386 θήλεις) ήρθαν πριν και 6.221 (3.531 άρρενες και 2.690 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από τη Σερβία 6.057 (3.004 άρρενες και 3.053 θήλεις). Από αυτούς, 4.611 (2.365 άρρενες και 2.246 θήλεις) ήρθαν πριν και 1.446 (639 άρρενες και 807 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από την Αλβανία 2.498 (1.438 άρρενες και 1.060 θήλεις). Από αυτούς, 1.600 (852 άρρενες και 748 θήλεις) ήρθαν πριν και 898 (586 άρρενες και 312 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από τη Δωδεκάνησο 738 (394 άρρενες και 344 θήλεις). Από αυτούς, 355 (188 άρρενες και 167 θήλεις) ήρθαν πριν και 383 (206 άρρενες και 177 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από τη Ρουμανία 722 (274 άρρενες και 448 θήλεις). Από αυτούς, 266 (127 άρρενες και 139 θήλεις) ήρθαν πριν και 456 (147 άρρενες και 309 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από την Κύπρο 57 (37 άρρενες και 20 θήλεις). Από αυτούς, 25 (17 άρρενες και 8 θήλεις) ήρθαν πριν και 32 (20 άρρενες και 12 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Από την Αίγυπτο 8 (4 άρρενες και 4 θήλεις). Από αυτούς, (1 άρρεν και 1 θήλυ) ήρθαν πριν και 7 (3 άρρενες και 4 θήλεις) μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Η εγκατάσταση των προσφύγων στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές της χώρας, έγινε επί τη βάσει ενός εθνικού σχεδιασμού που αποσκοπούσε στην γλωσσική και πολιτισμική αλλοίωση της σύνθεσης του πληθυσμού. Είχε προηγηθεί η θρησκευτική κάθαρση με την «εθελουσία» ανταλλαγή πληθυσμών του Νεϊγύ (εξαρχικοί στη Βουλγαρία) και την υποχρεωτική ανταλλαγή της Λωζάνης (μουσουλμάνοι στην Τουρκία). Την εμπέδωση του εθνικού φρονήματος θα αναλάμβαναν στη συνέχεια οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του κράτους.

Η πρυτάνευση του εθνικού συμφέροντος στην εγκατάσταση των προσφύγων από την Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ), φαίνεται από τους αριθμούς των εγκατασταθέντων προσφύγων ανά γεωγραφικό διαμέρισμα.

Από τους 1.221.849 συνολικά πρόσφυγες του 1928, απογράφηκαν:

Στη Μακεδονία των 1.407.477 κατοίκων, 638.253 πρόσφυγες ή 45,18% του πληθυσμού.

Στη Θράκη (τη μη συμπεριλαμβανόμενη στην υποχρεωτική ανταλλαγή) των 303.171 κατοίκων, 107.607 πρόσφυγες ή 35,49% του πληθυσμού.

Στην Αττικοβοιωτία (για την εξασφάλιση φτηνού εργατικού δυναμικού στις επιχειρήσεις της πρωτεύουσας) των 1.024.667 κατοίκων, 281.989 πρόσφυγες ή 27,52% του πληθυσμού.

Στην υπόλοιπη χώρα των 3.464.369 κατοίκων, 194.000 πρόσφυγες ή 5,59 του πληθυσμού!





περιοχή



πραγματικός

πληθυσμός

εγκατασταθέντες πρόσφυγες πριν και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή

σύνολο

πριν

μετά

νομός Δράμας

111.572

78.438

12.326

66.112

επαρχία Δράμας

98.408

69.064

11.721

57.340

επαρχία Ζυρνόβου

13.164

9.377

605

8.772

νομός Θεσσαλονίκης

539.986

259.708

52.447

207.261

επαρχία Βεροίας

54.139

17.987

4.034

13.953

επαρχία Θεσσαλονίκης

321.161

152.577

25.074

127.503

επαρχία Κιλκίς

47.698

38.605

15.084

23.521

επαρχία Λαγκαδά

47.276

23.764

4.617

19.147

επαρχία Παιονίας

20.046

10.036

1.105

8.931

επαρχία Πιερίας

49.666

16.739

2.583

14.206

νομός Καβάλας

119.140

74.692

5.403

69.292

επαρχία Θάσου

11.573

1.203

68

1.135

επαρχία Καβάλας

61.006

38.594

3.318

35.276

επαρχία Νέστου

20.546

18.528

341

18.187

επαρχία Παγγαίου

26.015

16.367

1.673

14.694

νομός Κοζάνης

166.523

53.051

5.438

47.613

επαρχία Ανασελίτσης

34.652

5.446

324

5.122

επαρχία Γρεβενών

42.397

5.896

141

5.752

επαρχία Εορδαίας

36.853

23.285

2.937

20.348

επαρχία Κοζάνης

52.621

18.424

2.033

16.391

νομός Πέλλης

97.167

52.357

6.103

46.254

επαρχία Αλμωπίας

28.237

15.880

1.351

14.529

επαρχία Γιαννιτσών

36.344

24.128

2.035

22.093

επαρχία Εδέσσης

32.586

12.349

2.717

9.632

νομός Σερρών

182.710

81.724

12.206

69.518

επαρχία Ζίχνης

38.393

14.674

2.391

12.283

επαρχία Νιγρίτης

32.074

10.611

2.014

8.507

επαρχία Σερρών

73.403

33.587

3.959

29.628

επαρχία Σιντικής

38.840

22.840

3.752

19.100

νομός Φλωρίνης

125.722

19.105

4.354

14.751

επαρχία Καστορίας

55.230

8.370

333

8.037

επαρχία Φλωρίνης

70.492

10.735

4.021

6.714

νομός Χαλκιδικής

64.799

18.928

1.279

17.649

επαρχία Αρναίας

18.623

4.656

229

4.427

επαρχία Χαλκιδικής

46.176

14.272

1.050

13.222

Άγιον Όρος

4.858

250

105

145

σύνολο Μακεδονίας

1.412.477

638.253

99.658

[Renekton]

Κατά την απογραφή του 1928 η Μακεδονία είχε 2.062 συνοικισμούς (οικισμούς). Ο αριθμός των συνοικισμών ανά νομό ήταν: 196 στη Δράμα, 571 στη Θεσσαλονίκη, 151 στην Καβάλα, 351 στην Κοζάνη, 158 στην Πέλλα, 253 στις Σέρρες. 213 στη Φλώρινα, 148 στη Χαλκιδική και 21 στο Άγιο Όρος.



Σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ), μέχρι το τέλος του 1926, είχαν εγκατασταθεί στη Μακεδονία 111.186 προσφυγικές οικογένειες, με συνολικό πληθυσμό 420.356 άτομα.

Κατά την ΕΑΠ, 70.096 προσφυγικές οικογένειες, με συνολικό πληθυσμό 260.159 άτομα, είχαν εγκατασταθεί σε 935 συνοικισμούς που χαρακτηρίστηκαν από την επιτροπή ως αμιγώς προσφυγικοί.

Ένας αριθμός 41.090 προσφυγικών οικογενειών, συνολικού πληθυσμού 160.197 ατόμων, είχαν εγκατασταθεί σε 442 συνοικισμούς όπου υπήρχαν και γηγενείς κάτοικοι, γι αυτό και χαρακτηρίστηκαν από την επιτροπή ως μικτοί συνοικισμοί.

Από τα προαναφερόμενα στοιχεία προκύπτει ότι υπήρχαν 685 συνοικισμοί στην Μακεδονία, που μπορούσαν να χαρακτηριστούν την περίοδο 1926-1928, ως συνοικισμοί με αμιγώς γηγενή πληθυσμό.

Η ΕΑΠ καταγράφει τα στοιχεία ανά οικισμό, όχι κατά επαρχία, αλλά κατά Γραφείο Εποικισμού. Τα στοιχεία αυτά, επεξεργασμένα από μένα, παρουσιάζουν συγκεντρωτικά κατά Γραφείο την εξής εικόνα:

γραφείο εποικισμού

προσφυγικοί συνοικισμοί Μακεδονίας

αμιγείς

μικτοί

συνοικισμοί

οικογένειες

άτομα

συνοικισμοί

οικογένειες

άτομα

Αξιουπόλεως

17

1.923

7.052

19

2.150

8.263

Βερροίας

14

912

3.215

57

3.014

11.917

Γιανιτσών

38

5.044

17.505

6

1.810

6.347

Δράμας

177

10.445

40.229

33

4.468

17.604

Εδέσσης

23

2.143

8.460

49

3.806

15.047

Εορδαίας

16

2.977

11.197

13

2.293

9.534

Θεσσαλονίκης

61

7.011

26.837

14

2.577

9.650

Καβάλας

103

7.680

29.406

17

2.093

7.889

Καστορίας

13

806

3.056

22

1.125

4.498

Κιλκίς

131

9.523

32.295

8

583

2.208

Κοζάνης

96

6.206

23.264

37

1.816

6.635

Λαγκαδά

92

4.448

16.871

25

2.253

8.792

Πιερίας

10

1.233

4.798

15

1.738

7.139

Σερρών

31

2.311

9.009

53

5.223

21.109

Σιντικής

57

2.483

9.083

48

4.652

17.758

Φλωρίνης

20

1.981

7.671

22

1.163

4.682

Χαλκιδικής

36

2.970

10.211

4

326

1.125

Σύνολο

935

70.096

260.159

442

41.090

160.197


Στα επόμενα κεφάλαια παρουσιάζονται αναλυτικά τα στοιχεία για την κατά οικισμό εγκατάσταση των προσφύγων (αριθμός οικογενειών και ατόμων), ανά γραφείο εποικισμού της ΕΑΠ, στο τέλος του 1926.

[Renekton]

Κατά την απογραφή του 1928 η Μακεδονία είχε 2.062 συνοικισμούς (οικισμούς). Ο αριθμός των συνοικισμών ανά νομό ήταν: 196 στη Δράμα, 571 στη Θεσσαλονίκη, 151 στην Καβάλα, 351 στην Κοζάνη, 158 στην Πέλλα, 253 στις Σέρρες. 213 στη Φλώρινα, 148 στη Χαλκιδική και 21 στο Άγιο Όρος.



Σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ), μέχρι το τέλος του 1926, είχαν εγκατασταθεί στη Μακεδονία 111.186 προσφυγικές οικογένειες, με συνολικό πληθυσμό 420.356 άτομα.

Κατά την ΕΑΠ, 70.096 προσφυγικές οικογένειες, με συνολικό πληθυσμό 260.159 άτομα, είχαν εγκατασταθεί σε 935 συνοικισμούς που χαρακτηρίστηκαν από την επιτροπή ως αμιγώς προσφυγικοί.

Ένας αριθμός 41.090 προσφυγικών οικογενειών, συνολικού πληθυσμού 160.197 ατόμων, είχαν εγκατασταθεί σε 442 συνοικισμούς όπου υπήρχαν και γηγενείς κάτοικοι, γι αυτό και χαρακτηρίστηκαν από την επιτροπή ως μικτοί συνοικισμοί.

Από τα προαναφερόμενα στοιχεία προκύπτει ότι υπήρχαν 685 συνοικισμοί στην Μακεδονία, που μπορούσαν να χαρακτηριστούν την περίοδο 1926-1928, ως συνοικισμοί με αμιγώς γηγενή πληθυσμό.

Η ΕΑΠ καταγράφει τα στοιχεία ανά οικισμό, όχι κατά επαρχία, αλλά κατά Γραφείο Εποικισμού. Τα στοιχεία αυτά, επεξεργασμένα από μένα, παρουσιάζουν συγκεντρωτικά κατά Γραφείο την εξής εικόνα:

γραφείο εποικισμού

προσφυγικοί συνοικισμοί Μακεδονίας

αμιγείς

μικτοί

συνοικισμοί

οικογένειες

άτομα

συνοικισμοί

οικογένειες

άτομα

Αξιουπόλεως

17

1.923

7.052

19

2.150

8.263

Βερροίας

14

912

3.215

57

3.014

11.917

Γιανιτσών

38

5.044

17.505

6

1.810

6.347

Δράμας

177

10.445

40.229

33

4.468

17.604

Εδέσσης

23

2.143

8.460

49

3.806

15.047

Εορδαίας

16

2.977

11.197

13

2.293

9.534

Θεσσαλονίκης

61

7.011

26.837

14

2.577

9.650

Καβάλας

103

7.680

29.406

17

2.093

7.889

Καστορίας

13

806

3.056

22

1.125

4.498

Κιλκίς

131

9.523

32.295

8

583

2.208

Κοζάνης

96

6.206

23.264

37

1.816

6.635

Λαγκαδά

92

4.448

16.871

25

2.253

8.792

Πιερίας

10

1.233

4.798

15

1.738

7.139

Σερρών

31

2.311

9.009

53

5.223

21.109

Σιντικής

57

2.483

9.083

48

4.652

17.758

Φλωρίνης

20

1.981

7.671

22

1.163

4.682

Χαλκιδικής

36

2.970

10.211

4

326

1.125

Σύνολο

935

70.096

260.159

442

41.090

160.197


Στα επόμενα κεφάλαια παρουσιάζονται αναλυτικά τα στοιχεία για την κατά οικισμό εγκατάσταση των προσφύγων (αριθμός οικογενειών και ατόμων), ανά γραφείο εποικισμού της ΕΑΠ, στο τέλος του 1926.

[Zeno]

Κυριολεκτικά τα αναρτάς όλα αυτά για να αποδείξεις τι;

Ότι οι πρόσφυγες συνολικά ήταν 420 χιλιάδες από μια περιοχή που τότε είχε πληθυσμό 1,4 εκατομμύρια;

Φαίνεται ότι κάποιος είναι T R I G G E R E D

[Renekton]

Κυριολεκτικά τα αναρτάς όλα αυτά για να αποδείξεις τι;

Ότι οι πρόσφυγες συνολικά ήταν 420 χιλιάδες από μια περιοχή που τότε είχε πληθυσμό 1,4 εκατομμύρια;

Φαίνεται ότι κάποιος είναι T R I G G E R E D

Έπονται και άλλα ντοκουμέντα